دعبل خزاعی
از مشهورترین شاعران و مدیحه سرایان اهل بیت بود که در زمان خلافای عباسی طی قرن دوم و سوم هجری می زیست.
کتاب دعبل و زلفا
نوشته ی مظفر سالاری
ماجرای عاشقانه ی میان دعبل و همسرش زلفا را روایت می کند. اما این کتاب خود را محدود به عشق میان آن دو نمی کند بلکه در کنار آن، سعی می کند شرایط اجتماعی سیاسی آن دوره را بازسازی کند، یعنی نویسنده هم تخیل خود را به کار گرفته است و هم از تاریخ بهره برده است تا رمانی تاریخی داستانی پدید آورد. با جلو رفتن رمان نویسنده که خود شخصیتی مذهبی است و خود اثر نیز رنگ و بوی مذهبی دارد، می کوشد مسائل اعتقادی و دینی را تا آنجا که ممکن است در بافت داستان تشریح کند. این کتاب امکان آشنایی با دوستان و دشمنان اهل بیت در دوره ی مورد نظر را نیز فراهم می کند و اطلاعات خوبی در باره ی هر کدام به دست می دهد. کتاب سه شخصیت اصلی دارد دلفا، دعبل و طبیب، و با جلورفتن داستان هر یک از این شخصیت ها متاثر از کرامات و عشق اهل بیت مسیر تکامل خود را طی می کنند.
