دخیل عشق
نویسنده: مریم بصیری
انتشارات: عصر داستان

  مولف در «دخیل عشق»، داستانش را با سرگذشت جانبازی به‌نام رضا پیش می‌برد که پاها و یک‌دست خود را در جبهه از دست داده است. جانبازشدن رضا باعث اختلاف بین پدر و مادر او می‌شود. پدر آنها را ترک می‌کند و بعد از گذشت ۱۰ سال از پایان جنگ رضا به‌دلیل فوت مادر به آسایشگاه منتقل می‌شود.

  داستان از یک آسایشگاه جانبازان جنگی آغاز می‌شود و خواننده وارد حال و هوای رزمندگان و عوالمی که آنها این‌روزها در آن سیر می‌کنند، می‌شود.  صبوره، دختری که زندگی و جوانی خود را وقف خدمت به جانبازان کرده، نذری دارد که با یک جانباز ازدواج کند، او شخصیت محوری و اصلی این داستان است که آرام‌آرام مخاطب با وی ارتباط برقرار می‌کند و در فراز و فرودهای داستان پابه‌پای او پیش می‌رود. 

  ادبیات دخیل عشق روان، خوش‌خوان و ساده است و نویسنده در طول داستان پرحرفی و روده‌درازی نمی‌کند و این مساله موجب می‌شود تا خواننده نسبت به متن، حس مثبتی داشته باشد و به‌سادگی از قید مطالعه آن رها نشود. مخاطب در طول داستان پیوسته با ذهنیات صبوره همراه است و راه‌های ابراز علاقه صبوره به رضا را می‌جوید که چطور علاقه خود را به رضا اعلام می‌کند.  در این رمان خواننده با این مساله روبه‌رو می‌شود که اگر فرد با یقین، خواست خود را از درگاه خداوند مسالت کند به نتیجه می‌رسد و این نکته در تار و پود داستان تنیده‌شده و مخاطب در پایان متوجه خواهد شد که پیام‌هایی در دل داستان نهفته بوده و این نشان از توانمندی نویسنده دارد.