برای شب بیست و دوم ماه رمضان اقامه هشت رکعت نماز و پس از آن خواندن دعاهای مخصوص این شب توصیه شده است. در کتاب «کنز المرام فی اعمال شهر الصیام» در خصوص اعمال شب بیست و دوم ماه رمضان، دو عمل شامل؛ اقامه هشت رکعت نماز و سپس خواندن دعاهای مخصوص این شب مطرح شده است. در خصوص اقامه هشت رکعت نماز آمده است: هر کس در شب بیست و دوم ماه رمضان هشت رکعت نماز بخواند، با هر سورهای که بخواهد، درهای هشتگانه بهشت، به رویش باز شود. شب بیست و دوم ماه رمضان دعاهای خاص خود را دارد که از جمله، این دعاهاست: دعای اول: یا سالِخَ النَّهارِ مِنَ اللَّیْلِ، فَاِذا نَحْنُ مُظْلِمُونَ، وَمُجْرِیَ الشَّمْسِ لِمُسْتَقَرِّها، ذلِکَ بِتَقْدِیرِکَ یا عَزِیزُ یا عَلِیمُ، وَمُقَدِّرَ الْقَمَرِ مَنازِلَ حَتّی عادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ، یا نُورَ کُلِّ نُورٍ، وَمُنْتَهی کُلِّ رَغْبَهٍ، وَ وَلِیَّ کُلِّ نِعْمَهٍ. یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحِیمُ، یا قُدُّوسُ، تا آخر. دعای دوم: سُبْحانَ مَنْ تَبْهَرُ قُدْرَتُهُ الاْءَفْکارَ، وَیَمْلأُ عَجائِبُهُ الاْءَبْصارَ، الَّذِی لا یَنْقُصُهُ الْعَطاءُ، وَلا یَتَعَرَّضُ جُودُهُ الذَّکاءَ، الَّذِی أَنْطَقَ الاْءَلْسُنَ بِصِفاتِهِ، وَاقْتَدَرَ بِالْفِعْلِ عَلی مَفْعُولاتِهِ، وَأَدْخَلَ فِی صَلاحِهَا الْفَسادَ، وَعَلی مُجْتَمَعِها الشَّتاتِ، وَعَلی مُنْتَظَمِهَا الاِْنْفِصامَ، لِیَدُلَّ الْمُبْصِرِینَ عَلی أَنَّها فانِیَهٌ مِنْ صَنْعَهِ باقٍ، مَخْلُوقَهٌ مِنْ إِنْشاءِ خالِقٍ، لا بَقاءَ وَلا دَوامَ إِلاَّ لَهُ، الْواحِدُ الْغالِبُ الَّذِی لا یُغْلَبُ، وَالْمالِکُ الَّذِی لا یُمْلَکُ. الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی بَلَّغَنِیکَ لَیْلَهً طَوَیْتُ یَوْمَها عَلی صِیامٍ، وَرُزِقْتُ فِیهِ الْیَقظَهَ مِنَ الْمَنامِ، وَقَصَدْتُ رَبَّ الْعِزَّهِ بِالْقِیامِ، بِرَحْمَهٍ مِنْهُ تَخُصُّنِی، وَنِعْمَهٍ أَلْبَسَتْنِی، وَحُسْنًی تَغَشَّنِی، وَأَسْأَلُهُ إِتْمامَ ابْتِدائِهِ وَزِیادَهً لِی مِنِ اجْتِبائِهِ، فَإِنَّهُ الْمَلِیکُ الْقَدِیرُ، وَصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ. دعای سوم: أَنْتَ سَیِّدِی جَبّارٌ غَفّارٌ قادِرٌ قاهِرٌ، سَمِیعٌ عَلِیمٌ، غَفُورٌ رَحِیمٌ، غافِرُ الذَّنْبِ، وَقابِلُ التَّوْبِ، شَدِیدُ الْعِقابِ، فالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوی، مُولِجُ اللَّیْلِ فِی النَّهارِ، وَمُولِجُ النَّهارِ فِی اللَّیْلِ، وَمُخْرِجُ الْحَیِّ مِنَ الْمَیِّتِ، وَمُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ، وَرازِقُ الْعِبادِ بِغَیْرِ حِسابٍ. یا جَبّارُ یا جَبّارُ، یا جَبّارُ یا جَبّارُ، یا جَبّارُ یا جَبّارُ یا جَبّارُ، (صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ)، وَاعْفُ عَنِّی وَاغْفِرْ لِی وَارْحَمْنِی، إِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ. دعای چهارم: یا ظَهْرَ اللاَّجِینَ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَکُنْ لِی حِصْناً وَحِرْزاً، یا کَهْفَ الْمُسْتَجِیرِینَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَکُنْ لِی کَهْفاً وَعَضُداً وَناصِراً، یا غِیاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَکُنْ لِی غِیاثاً وَمُجِیراً. یا وَلِیَّ الْمُوءْمِنِینَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَکُنْ لِی وَلِیّاً. یا مُجْرِیَ غُصَصِ الْمُوءْمِنِینَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَجِرْ غُصَّتِی وَنَفِّسْ هَمِّی، وَأَسْعِدْنِی فِی هذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ سَعادَهً لا أَشْقَی بَعْدَها أَبَداً، یا اَرْحَمَ الرّاحِمِینَ. به غیر از اعمال مخصوص این شب، با توجه به ورود به دهه پایانی ماه رمضان، قرائت دعاهای شبهای ماه رمضان، دعاهای دهه آخر رمضان، غسل و دیگر اعمال دهه آخر ماه رمضان را نیز میتوان در این شب انجام داد.
بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَکاتِکَ وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِکَ واسْکِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِکَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین. خدایا بگشا به رویم در این ماه درهاى فضلت وفرود آر برایم در آن برکاتت را وتوفیقم ده در آن براى موجبات خوشنودیت ومسکنم ده در آن وسطهاى بهشت اى اجابت کننده خواسته ها ودعاهاى بیچارگان.
همه ما بازیگر سکانسی از زندگی هستیم. بازیگرانی که بر روی صحنه زندگی نقشهایی متفاوت را ایفا میکنیم. گاهی لبخند برچهره داریم و گاهی گریههایی از شادی و غم، گاهی در پشت چهره آشوبزده و نگران، نقاب شادی برچهره میزنیم و گاهی برعکس. بههرحال همه ما آمدهایم تا نقشآفرینی کنیم و هرکدام بهنوعی بازیگر باشیم. بازیگری که خوب یا بد را خودمان تعیین میکنیم، هم کارگردانش هستیم و هم بازیگرش. “ تئاتر” صحنه و نقش، بر اساس متنی از پیش تعیینشده که نویسنده مینویسد. از طنز و درام گرفته، تا معضل اجتماعی و غیره و کارگردان در کنار بازیگران و دیگر عوامل بهکار می پردازد تا یک اثر هنری جان بگیرد. اثری که بیشترین تاثیر تماشاچی را از بازیگرانی میگیرد که بر روی صحنه نقشآفرینی میکنند و با مخاطب ارتباط برقرار میکنند. تئاتر: یعنی اندیشیدن بهعمق مسئلهای که مخاطب را بهچالش اندیشه فرامیخواند و بازیگر را در قالب صحنههایی از زندگی خود یا تخیلات ماوا میدهد. بازی میتواند در قالب انسان، شی، حیوانات و ماوراء طبیعت باشد. در این میان بازیگری موفق است که بیتوجه به نور و صدا و جمعیت و صحنه بتواند نقشش را خوب ایفا کند و چنان خود را در دل شخصیتی که قرار است بازی کند، جای دهد که حس کند خود شخصیت است. صحنه بازیگر نمیسازد، بلکه بازیگر است که صحنه را شکل میدهد و تماشاچی میسازد و او را وادار میکند که گاهی یک تئاتر را دو یا سه بار تماشا کند. تئاتر یکی از هنرهای هفتگانه است که از قدیم و زمان شکلگیری در میان علاقهمندان از جایگاه ویژهای برخوردار بوده است. به یاد آنهایی که سالنهای تئاتر، ردپای امروز را سهم آنها نکرد، ولی بازیهای ماندگارشان در ذهن مخاطبان این عرصه بهیادگار مانده و آنهایی که هستند و تلاش میکنند تا هنرنمایی خود را به ودیعه گذارند و مخاطب را بهمیدان و صحنه بکشانند.
بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ الى مَرْضاتِکَ دلیلاً ولا تَجْعَل للشّیْطان فیهِ علیّ سَبیلاً واجْعَلِ الجَنّهِ لی منْزِلاً ومَقیلاً یا قاضی حَوائِجَ الطّالِبین. خدایا قرار بده برایم در آن به سوى خوشنودىهایت راهنمایى و قرار مده شیطان را در آن بر من راهى وقرار بده بهشت را برایم منزل وآسایـشگاه اى برآورنده حاجتهاى جویندگان.
کتاب شغل شریف ازمحمدعلی جعفری است و شامل داستان هایی اجتماعی با موضوع خانواده،سبک زندگی،جمعیت وفرزندآوری است.توفقط لیلی باش،ته کوچه ثریا،جای خالی قرص ها،زنی در سایه و....ازجمله داستان های این کتاب هستند.
هیئت داوران پنجمین دوسالانه بین المللی کارتون کتاب معرفی شدند آرس از کوبا، دالسیو ماچادو از برزیل، نیکلا لیستس از کرواسی و علیرضا ذاکری، عارف نیازی، سجاد رافعی و سید مسعود شجاعی طباطبایی از ایران، داوران پنجمین دوسالانه بین المللی کارتون کتاب خواهند بود. عارف نیازی و سجاد رافعی در چهارمین دوره برگزاری کارتون کتاب از برندگان جوایز اصلی مسابقه بودند که در این دوره به عنوان داور حضور خواهند داشت.
عجبا که در پنج قرن پیش یک مرد بوقلمون صفت که معلوم نیست شیعه است یا سنّی به نام ملاحسین کاشفی (کتابی می نویسد به نام روضه الشهداء) این مرد ، واعظ است و چون اهل سبزوار و بیهق بوده و آنجا مرکز تشیع بوده ، ذکر مصیبت هم می کرده است . این مرد تا توانسته ساخته و پرداخته و حتی اسمهایی در این کتاب هست از اصحاب و از مخالفین که معلوم است مجعول است و ظاهراً از خود ساخته . بعد این کتاب چون فارسی بوده به دست مرثیه خوان ها می افتد و سند و مدرک آنها می شود که این کتاب را از رو می خوانده اند و به همین مناسبت آنها را (روضه خوان) گفته اند ، و این کتاب بعد بجای همه کتاب های درست ، منبع و ماخد روضه های دروغ شده است . این کتاب در اواخر قرن نهم یا دهم نوشته شده است زیرا ملاحسین کاشفی در ۹۱۰ وفات کرده است .
شهید مطهری: هیچ وقت خون شهید هدر نمیرود، خون شهید به زمین نمیریزد. خون شهید هر قطره اش تبدیل به صدها قطره و هزارها قطره، بلکه به دریایی از خون میگردد و در پیکر اجتماع وارد میشود.