#سخن_روز
#کلام_شهید
شهید مطهری:
هیچ وقت خون شهید هدر نمیرود، خون شهید به زمین نمیریزد. خون شهید هر قطره اش تبدیل به صدها قطره و هزارها قطره، بلکه به دریایی از خون میگردد و در پیکر اجتماع وارد میشود.
کتاب: قیام
و انقلاب مهدی ارواحنافداه
#سخن_روز
#کلام_شهید
شهید مطهری:
هیچ وقت خون شهید هدر نمیرود، خون شهید به زمین نمیریزد. خون شهید هر قطره اش تبدیل به صدها قطره و هزارها قطره، بلکه به دریایی از خون میگردد و در پیکر اجتماع وارد میشود.
کتاب: قیام
و انقلاب مهدی ارواحنافداه
#معرفی_متنی_کتاب
کتاب «سیره شهید رجائی» نوشته غلامعلی رجائی، به منش و شیوه زندگی این دولتمرد شهید میپردازد. این کتاب را نشر شاهد منتشر کرده است.
این کتاب شامل 2000 خاطره از شخصیت و زندگی شهید رجایی است. کتاب پیش رو شامل 12 فصل با عنوان های دوران نوجوانی و جوانی، در خانه، شمع محفل خویشاوندان، دوران مبارزه، دوران زندان، دوران تدریس، ویژگی های فردی و اخلاقی، آیینه سادگی ها، از مردم، با مردم، برای مردم، دوران درخشان، مواضع فکری و دیدگاه ها و ضمایم و معرفی روایان خاطرات، به آخرین وصیت نامه شهید بهشنی و راویان و تعداد 39 عکس از اسناد و تصاویر شهید رجایی است.
این کتاب با این جمله شهید محمدعلی رجائی آغاز میشود: «چیزی که من همیشه در زندان انفرادی با خودم میگفتم این بود که: رجائی! همهاش که نباید دیگران سرنوشت باشند و تو سرنوشت آنها را بخوانی، حالا یک بار هم تو سرنوشت درست کن و بگذار دیگران بخوانند!»
نویسنده کتاب، در مقدمه «سیره رجائی» خود را نویسندهای منفک از خانواده شهید غلامعلی رجائی معرفی میکند و درباره انتشار این کتاب مینویسد: «بیش از 15 سال از چاپ پنجم کتاب شریف سیره شهید رجایی گذشت. سالهایی تلخ که به رغم عطش جامعه فرهنگی کشور و مخاطبان عام کتاب، این مجموعه کماکان در حصار تنگنظریها گرفتار ماند و علاوه بر ضررهای مادی و معنوی به مؤلف و ناشر، جامعه نیز از دسترسی بدان محروم گردید.
کتاب حاضر با گذشت 18 سال از چاپ اول آن، همچنان در حوزه معرفتی مرتبط با سیره شهید ناشناخته ـمحمدعلی رجایی- همچنان حرف اول را میزند. از صمیم قلب آرزومندم با همت محققان جوان و پرتلاش عرصه ایثار و شهادت، شاهد انجام تحقیقاتی به مراتب کاملتر و جامعتر در معرفی بزرگان انقلاب اسلامی و به ویژه ستارههای درخشان آسمان شهادت باشیم.»
وی با اشاره به برداشتهایی که از نسخه نخستین کتاب صورت گرفته است، ادامه میدهد: «در این سالها، برخی اشخاص از این کتاب برداشتهایی بدون مجوز داشتند و با اقتباس بخشی از خاطرات آن، بیاشاره به ذکر منبع اصلی، از آن کتاب دیگری ساختند. اگرچه با این اقدام ناپسند، حق مولف و منبع اصلی نادیده گرفته شد، اما همین که در معرفی شهید، پرچمی دیگر بالا رفت، جای سپاس دارد.» رجائی در ادامه یادآور شده است: «اینجانب با شهید رجایی توفیق نسبت خویشاوندی ندارم و همسانی نام من با آن بزرگوار صرفاً یک تشابه است.»
در صفحه 428 کتاب «سیره شهید رجائی» با عنوان «یا مرا قانع کن یا تو را قانع میکنم» میخوانیم: «خصوصیتی که آقای رجائی داشت، این بود که هیچ حرکت منفی را با پرخاش و اعتراض و یا صدای بلند جواب نمیداد، حتی اگر کسی به او احیاناً ناسزایی میگفت، عکسالعمل نشان نمیداد، بلکه طرف را مینشاند و میگفت یا مرا قانع کنید یا بگذارید شما را قانع کنم. در این گونه مواقع با منطقی که داشت وقتی آن فرد را متقاعد میکرد طرف با شرمساری به پایان مسئله میرسید و اگر احیانا میدید جلسهای به مشاجره کشیده شده، آن مجلس را ترک میکرد و میرفت.»
همچنین در بیان «نظم و انظباط» شهید در ذیل عنوان «در ساعت خصوصی خودش ما را میپذیرفت»آمده است: «آقای رجائی فرد منظم و در عین حال پرکاری بود. ایشان با اینکه گرفتاریهای زیادی داشت، ولی اگر کسی از بستگان یا نزدیکان اظهار علاقه میکرد که با او دیداری داشته باشد، وی را فقط بین ساعت دوازده تا یک ظهر که وقت شخصی (نماز، نهار و استراحت) خودش بود، میپذیرفت.»
سیره شهید رجائی را نشر شاهد با شمارگان یکهزار و 100 نسخه، قطع وزیری، 826 صفحه و به بهای 300 هزار ریال روانه بازار نشر کرده است.
#مناسبتی
هفته دولت از۲تا۸شهریوراست که مصادف است باانفجاردفترنخست وزیری در ۸شهریور۱۳۶۰وشهادت دواسوه تقواشهیدرجایی وشهیدباهنراست.این دولت درآن دوره بحرانی بیشترین تلاش رابرای خدمت به اهداف مقدس انقلاب ازخودنشان دادندتاآنجاکه جان خویش رادرسرآن نهادند.
#آموزش_عمومی
#بیوگرافی_محمد__رضا_حکیمی
به مناسبت وفات استاد علامه محمدرضا حکیمی
محمدرضا حکیمی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ در مشهد - درگذشته ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ در تهران ) فقیه و مجتهد شیعه، فیلسوف، متفکر و نویسندهٔ ایرانی بود.
حکیمی در سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد. در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان در مدرسه نواب شد و تا ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم، تقویم گذراند.
حکیمی اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ شمسی دریافت کرد. از وی با عناوینی چون «علّامه»، «استاد»، «فیلسوف عدالت» و «مرزبان توحید» یاد میشود.
کتاب الحیاة وی که یک دائرةالمعارف اسلامی است، از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است. وی از مُجَدِّدانِ مکتب معارفی خراسان، مشهور به مکتب تفکیک است که معتقد به جدایی دین از فلسفه و عرفان است .
علی شریعتی وی را به عنوان وصی خود جهت هرگونه دخل و تصرف در آثارش انتخاب کرده بود. آثار استاد حکیمی: حدود پنجاه اثر از این استاد فرزانه تاکنون منتشر شده است: منهای فقر، الحیاة پیرامون مسایل اسلامی، خورشید مغرب، شیخ آقا بزرگ تهرانی، بیدارگران اقالیم قبله، بعثت، غدیر، عاشورا، مهدی (عج) ، پیام جاودانه ، جامعه سازی قرآنی، حماسهٔ غدیر، .....
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت وفات استاد محمدرضا حکیمی
بسم الله الرحمن الرحیم با تأسف و تأثر خبر درگذشت عالم و متفکّر برجسته جناب آقای محمدرضا حکیمی قدّساللهنفسه را دریافت کردم.
ایشان دانشمندی جامع، و ادیبی چیرهدست، و اندیشهورزی نوآور، و اسلامشناسی عدالتخواه بودند.
ایشان عمر را فارغ از آرایهها و پیرایههای مادی، در خدمت معارف والای قرآن و سنّت گذرانده و آثاری ارزشمند از خود به جا نهادند.
بهرهگیری از محضر پر فیض و نفس گرمِ استادان معرفت و معنویت در مشهد مقدس، ذخیرهئی از توکل و تعبّد و غنای نفس در دل و جان این شخصیت عزیز به جا نهاده بود که تا آخر عمر با برکتش وی را استوار میداشت. اینجانب فقدان اندوهبار این رفیق دیرین را به خاندان مکرّم حکیمی و بازماندگان بویژه برادر بزرگوار ایشان و نیز به همهی دوستان و علاقمندان آن مرحوم تسلیت عرض میکنم و رحمت و مغفرت الهی را برای وی مسألت مینمایم.
سیّدعلی خامنهای
۱ شهریور ۱۴۰۰
#آموزش_عمومی
#معرفی_نویسنده
علیمحمد حقشناس (۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۹، جهرم – ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹، تهران) زبانشناس، فرهنگنویس و شاعر ایرانی،
استاد گروه زبانشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، مؤلف و مترجم آثار متعدد در زمینه ادبیات، زبانشناسی، تاریخ زبانشناسی و فرهنگهای انگلیسی به فارسی بود. او از اعضای شورای بازنگری در شیوه نگارش و خط فارسی بود. علیمحمد حقشناس در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ در خانوادهای مذهبی از بیت آیتالله حقشناس در جهرم به دنیا آمد. دیپلم ادبی را از دبیرستان نمازی شیراز اخذ کرد. حقشناس از دانشسرای عالی تهران (دانشگاه تربیت معلم کنونی) در رشته زبان و ادبیات فارسی لیسانس گرفت. سپس عازم انگلستان شد و از دانشگاه لندن در رشته زبانشناسی و آواشناسی همگانی دکتری گرفت. وی در سال ۱۳۵۲ به ایران بازگشت. نخست در دانشگاه ملی (دانشگاه شهید بهشتی کنونی) و بعد در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت. او در سال ۱۳۸۵ به عنوان چهره ماندگار معرفی شد. حقشناس در روز جمعه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹ در بیمارستان پیامبران تهران درگذشت.
کتابشناسی:
تألیف آواشناسی، تهران: انتشارات آگاه، ۱۳۵۶
فرهنگ انگلیسی به فارسی هزاره، تهران: انتشارات فرهنگ معاصر، ۱۳۷۹
این کتاب، در دوره بیستم انتخاب کتاب سال، از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کتاب سال معرفی و برگزیده شد.
زبان و ادب فارسی در گذرگاه سنت و مدرنیته، تهران: انتشارات آگاه، ۱۳۸۲
بودن در شعر و آینه (مجموعه شعر)
زبان فارسی (۱)، (۲) و (۳): سال اول، دوم و سوم دبیرستان (تألیف گروهی)، بههمراه احمد سمیعی گیلانی، حسین داوودی، محمدرضا سنگری، تقی وحیدیان کامیار و حسن ذوالفقاری.
ترجمه
تاریخ مختصر زبانشناسی (ترجمه)، نوشته آر.اچ. روبینز، نشر مرکز، ۱۳۷۰
تاریخ زبانشناسی (ترجمه)، نوشته پیتر سورن، انتشارات سمت، ۱۳۸۷
مکاتب زبانشناسی نوین در غرب (ترجمه)، نوشته پیتر سورن، انتشارات سمت، ۱۳۸۸
تولستوی (ترجمه)، تهران: انتشارات طرح نو، ۱۳۷۱
رمان به روایت رماننویسان (ترجمه)، تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۰
زبان (ترجمه)، اثر ادوارد ساپیر، تهران: انتشارات سروش، ۱۳۷۶
سروانتس (ترجمه) تهران: انتشارات طرح نو ۱۳۷۳
معرفی کتاب مأموریت در قصر
انتشارات: جمکران
نویسنده: سعید محمدی
کتاب ماموریت در قصر (رمان نوجوان و بزرگسال) این رمان که حال و هوای تاریخی دارد به عنایت امام کاظم (علیه السلام) به یکی از یاران خود که در کاخ هارون الرشید عباسی نفوذ کرده و منصب وزیر اعظم را گرفته است می پردازد. رمان در سه فصل روایت می شود که هر فصل متشکل از بخش های مختلفی است . ساختار یکپارچه و پرتعلیق آن، مخاطب را تا انتهای رمان با خود همراه می کند. تصویرسازی از صحنه های مختلف رمان، در جای جای آن بر جذابیت بصری آن افزوده است و رغبت خواننده را به کتاب بیشتر میکند.
در بخشی از کتاب میخوانیم: «سرباز وارد خانه شده و مستانه به دختر جوان نزدیک میشود. از سمت دیگر، زن میان سالی که مادر دختر است، با چوبی در دست به سرباز حمله میکند، اما قبل از رسیدن زن به او، سرباز، شمشیرش را در شکم او فرو میبرد، زن در حالی که دستانش را روی شانه سرباز گذاشته، آرام زانوهایش بیرمق شده و مینشیند. سرباز شمشیر را از شکم او بیرون میکشد و زن با چشمانی باز از پشت به زمین میخورد و سرش به سمت راستش میچرخد. دختر جوان که انگار سحر شده، توان گریختن را در خود نمیبیند، قدرت فریاد زدن هم ندارد. سرباز با ولع به سمت او میرود…» و یا در بخش دیگری میخوانیم: «هارون که با این اوضاع پیش آمده، مستی از سرش پریده است، با سرعت به سمت صندوقچه رفته و سراسیمه آن را باز میکند. لباس زربافت خز را از داخل آن بیرون میکشد. نه تنها حارث، یحیی و عبدالله، بلکه خود علی نیز از دیدن لباس متعجب و متحیّر است. تمام وجود علی را آرامش عجیبی فرا میگیرد…»
ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا، مشهور به ابوعلیِ سینا، ابن سینا، پورسینا و شیخ الرئیس (زادهٔ ۳۵۹ ه.ش – درگذشتهٔ ۲ تیر ۴۱۶، ۹۸۰–۱۰۳۷ میلادی «۳۷۰ ،۴۲۸ ه قمری» همهچیزدان، پزشک، ریاضیدان، اخترشناس، فیزیکدان، شیمیدان، جغرافیدان، زمینشناس، شاعر، منطقدان، فیلسوف، موسیقیدان و دولتمرد ایرانی و از مشهورترین و تأثیرگذارترینِ فیلسوفان و دانشمندان ایرانزمین و جهان است که به ویژه به دلیل آثارش در زمینه فلسفه و پزشکی اهمیت دارد. آثار اصلی او دو دانشنامه علمی و فلسفی جامع به نامهای کتاب شفا و دانشنامهٔ علائی، و همچنین القانون فی الطب به عنوان یکی از معروفترین آثار تاریخ پزشکی است.
وی در کودکی نبوغ شایانی از خود بروز داد و در جوانی از جمله دانشمندان و پزشکان خاص دربار امیر نوح سامانی در بخارا بود. سپس با زوال سامانیان و نزدیک شدن خطر سپاه سلطان محمود غزنوی از بخارا به گرگانج خوارزم رفت و از آنجا به گرگان نزد امیران آل زیار پناه برد. سپس، در خدمت مجدالدوله رستم امیر آل بویه در ری رسید و پس از آن در همدان وزیر شمسالدوله دیلمی بود. پس از مرگ امیر، وی را زندانی کردند تا اینکه از آنجا گریخت و نزد علاء الدوله، حاکم اصفهان از آل کاکویه رفت و در خدمت او بود تا نهایتاً در همین منصب در سفر به همدان درگذشت. وی ۴۵۰ کتاب در زمینههای گوناگون نوشتهاست که شمار زیادی از آنها در مورد پزشکی و فلسفه است. جرج سارتن در کتاب تاریخ علم، وی را یکی از بزرگترین اندیشمندان و دانشمندان پزشکی میداند. همچنین وی او را مشهورترین دانشمند دیار ایران میداند که یکی از معروفترینها در همهٔ زمانها و مکانها و نژادها است.
همچنین وی در زمرهٔ فیلسوفان بزرگ جهان قرار دارد. دانشنامهٔ فلسفهٔ دانشگاه تنسی ابن سینا را تأثیرگذارترین فیلسوف جهان پیش از دوران مدرن معرفی میکند. تقریرهای فلسفی وی بسیار بر فلاسفه بزرگ بعدی از جمله ملاصدرا، توماس آکوئیناس و دکارت مؤثر بودهاست و علاوه بر مکتب سینوی در جهان اسلام که همچنان استمرار دارد، مکتب سینوی در فلسفه قرون وسطی اروپا نیز پدید میآید. تجرید الاعتقاد خواجه نصیرالدین طوسی، کلام شیعه را به رنگ فلسفه سینوی درمیآورد. در مخالفت با وی از یک سو محمد غزالی و فخر رازی از موضع کلام اشعری و از سوی دیگر ابن رشد اندلسی از موضع فلسفه ارسطویی کتاب مینویسند. زادروز او در ایران، یعنی ۱ شهریور، روز پزشک نام گرفتهاست. آرامگاه بوعلیسینا در میدان بوعلی سینا در مرکز شهر همدان واقع شدهاست.
علیمحمد حقشناس (۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۹، جهرم – ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹، تهران) زبانشناس، فرهنگنویس و شاعر ایرانی، استاد گروه زبانشناسی دانشکده ادبیات و علوم
انسانی دانشگاه تهران، مؤلف و مترجم آثار متعدد در زمینه ادبیات، زبانشناسی، تاریخ زبانشناسی و فرهنگهای انگلیسی به فارسی بود.
او از اعضای شورای بازنگری در شیوه نگارش و خط فارسی بود. علیمحمد حقشناس در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ در خانوادهای مذهبی از بیت آیتالله حقشناس در جهرم به دنیا آمد. دیپلم ادبی را از دبیرستان نمازی شیراز اخذ کرد. حقشناس از دانشسرای عالی تهران (دانشگاه تربیت معلم کنونی) در رشته زبان و ادبیات فارسی لیسانس گرفت. سپس عازم انگلستان شد و از دانشگاه لندن در رشته زبانشناسی و آواشناسی همگانی دکتری گرفت. وی در سال ۱۳۵۲ به ایران بازگشت. نخست در دانشگاه ملی (دانشگاه شهید بهشتی کنونی) و بعد در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت. او در سال ۱۳۸۵ به عنوان چهره ماندگار معرفی شد. حقشناس در روز جمعه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۹ در بیمارستان پیامبران تهران درگذشت.
کتابشناسی:
تألیف آواشناسی، تهران: انتشارات آگاه، ۱۳۵۶
فرهنگ انگلیسی به فارسی هزاره، تهران: انتشارات فرهنگ معاصر، ۱۳۷۹
این کتاب، در دوره بیستم انتخاب کتاب سال، از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کتاب سال معرفی و برگزیده شد.
زبان و ادب فارسی در گذرگاه سنت و مدرنیته، تهران: انتشارات آگاه، ۱۳۸۲
بودن در شعر و آینه (مجموعه شعر)
زبان فارسی (۱)، (۲) و (۳): سال اول، دوم و سوم دبیرستان (تألیف گروهی)، بههمراه احمد سمیعی گیلانی، حسین داوودی، محمدرضا سنگری، تقی وحیدیان کامیار و حسن ذوالفقاری.
ترجمه تاریخ مختصر زبانشناسی (ترجمه)، نوشته آر.اچ. روبینز، نشر مرکز، ۱۳۷۰
تاریخ زبانشناسی (ترجمه)، نوشته پیتر سورن، انتشارات سمت، ۱۳۸۷
مکاتب زبانشناسی نوین در غرب (ترجمه)، نوشته پیتر سورن، انتشارات سمت، ۱۳۸۸
تولستوی (ترجمه)، تهران: انتشارات طرح نو، ۱۳۷۱
رمان به روایت رماننویسان (ترجمه)، تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۰
زبان (ترجمه)، اثر ادوارد ساپیر، تهران: انتشارات سروش، ۱۳۷۶