#آموزش_عمومی
#بیوگرافی_محمد__رضا_حکیمی
به مناسبت وفات استاد علامه محمدرضا حکیمی
محمدرضا حکیمی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ در مشهد - درگذشته ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ در تهران ) فقیه و مجتهد شیعه، فیلسوف، متفکر و نویسندهٔ ایرانی بود.
حکیمی در سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد. در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان در مدرسه نواب شد و تا ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم، تقویم گذراند.
حکیمی اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ شمسی دریافت کرد. از وی با عناوینی چون «علّامه»، «استاد»، «فیلسوف عدالت» و «مرزبان توحید» یاد میشود.
کتاب الحیاة وی که یک دائرةالمعارف اسلامی است، از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است. وی از مُجَدِّدانِ مکتب معارفی خراسان، مشهور به مکتب تفکیک است که معتقد به جدایی دین از فلسفه و عرفان است .
علی شریعتی وی را به عنوان وصی خود جهت هرگونه دخل و تصرف در آثارش انتخاب کرده بود. آثار استاد حکیمی: حدود پنجاه اثر از این استاد فرزانه تاکنون منتشر شده است: منهای فقر، الحیاة پیرامون مسایل اسلامی، خورشید مغرب، شیخ آقا بزرگ تهرانی، بیدارگران اقالیم قبله، بعثت، غدیر، عاشورا، مهدی (عج) ، پیام جاودانه ، جامعه سازی قرآنی، حماسهٔ غدیر، .....
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت وفات استاد محمدرضا حکیمی
بسم الله الرحمن الرحیم با تأسف و تأثر خبر درگذشت عالم و متفکّر برجسته جناب آقای محمدرضا حکیمی قدّساللهنفسه را دریافت کردم.
ایشان دانشمندی جامع، و ادیبی چیرهدست، و اندیشهورزی نوآور، و اسلامشناسی عدالتخواه بودند.
ایشان عمر را فارغ از آرایهها و پیرایههای مادی، در خدمت معارف والای قرآن و سنّت گذرانده و آثاری ارزشمند از خود به جا نهادند.
بهرهگیری از محضر پر فیض و نفس گرمِ استادان معرفت و معنویت در مشهد مقدس، ذخیرهئی از توکل و تعبّد و غنای نفس در دل و جان این شخصیت عزیز به جا نهاده بود که تا آخر عمر با برکتش وی را استوار میداشت. اینجانب فقدان اندوهبار این رفیق دیرین را به خاندان مکرّم حکیمی و بازماندگان بویژه برادر بزرگوار ایشان و نیز به همهی دوستان و علاقمندان آن مرحوم تسلیت عرض میکنم و رحمت و مغفرت الهی را برای وی مسألت مینمایم.
سیّدعلی خامنهای
۱ شهریور ۱۴۰۰