آیت الله مجتبی شهیدی کَلهُری مشهور به حاج آقا مجتبی تهرانی (۱۳۱۶- ۱۳۹۱ش) استاد اخلاق و از علمای حوزه علمیه تهران بود.
وی از شاگردان درس امام خمینی بود که در تنظیم رساله عملیه ایشان مشارکت داشت. آیت الله تهرانی نماز جماعت مسجد جامع بازار تهران را اقامه می‌کرد و جلسات معارف اسلامی و درس اخلاق او مورد علاقه مردم و به ویژه جوانان تهران بود. حاج آقا مجتبی تهران ارتباطی خاص با امام خمینی (ره) داشت، به شکلی که در موارد متعدد می‌گفت بهره‌ای که من از امام بردم از پدرم نبردم (با اینکه پدرشان نیز از فضلا و روحانیان برجسته بودند.) از سوی امام نیز مسئولیت‌های متعددی به ایشان تا پیش از پیروزی انقلاب واگذار می‌شد، پس از پیروزی انقلاب نیز به رغم پیشنهادات متعدد، از حضور در مناسب اجرایی و سیاسی خودداری کرد و اهتمام خود را بر کارهای علمی و تربیت مردم و به ویژه نسل جوان قرار داد. ایشان همچنین با رهبر انقلاب نیز ارتباطی نزدیک و صمیمانه داشتند تا جایی که شخص رهبر معظّم انقلاب بر پیکر ایشان نماز خواندند. امام خمینی، سید حسین بروجردی، سید محمد رضا گلپایگانی، سید محمد حسین طباطبایی، سید محمد محقق داماد از جمله اساتید ایشان بودند. کسب درجه اجتهاد در سن ۲۵ سالگی نشان از توان علمی بالا و نبوغ ایشان داشت. مردم‌داری و ارتباط با مردم و اخلاق‌مداری و دروس اخلاق حاج آقا مجتبی مورد توجه بود. چناچه از شاگردان ایشان نقل شده است که «حاج آقا جلساتشان که تمام می‌شد، می‌نشستند پای منبر و جواب سؤالات را می‌دادند. گاهی اوقات می‌شد که تا ساعت یک نیمه شب سؤالات را جواب می‌دادند. جوان‌ها را رها نمی‌کردند.» بنابر گفته برادر ایشان، دلیل اصلی قدرت جذب بالای حاج آقا مجتبی این بوده که به آنچه می‌گفت عمل می‌کرد و توصیه‌ای نمی‌کرد که خود مطابقش عمل ننماید. از دیگر ویژگیهای حاج آقا مجتبی این بود که در همه مباحثی که ارائه می‌کرد، چه اخلاقی، چه عرفانی، چه سبک‌زندگی، چه اعتقادی از قوای اجتهاد در ارائه بحث بهر‌ه‌می‌جست و مخاطب را در یک افق متفاوت از مطالب دیگران در موضوعی مشابه قرار می‌داد. همچنین حاج آقا مجتبی به دلیل ارتباط نزدیک با مردم و جوانان از شبهات روز جامعه در موضوعات مختلف مرتبط با مباحث دینی آگاهی کامل داشتند و هر یک از آثار ایشان در موضوع خود به خوبی و با قدرت و با زبانی روان و ساده (در عین اتقان علمی) به مهمترین شبهات آن موضوع نیز پاسخ گفته است.
برخی از مهمترین آثار حاج آقا مجتبی که با استقبال فراوان جوانان نیز مواجه شده عبارتند از:
مناجات: آداب خلوت با خدا شرحی کوتاه بر خطبه فدک: شرحی کوتاه بر خطبه حضرت زهرا علیهاالسلام
کیش پارسایان (شرح خطبه همّام)
مجموعه رسائل بندگی (رساله دل و رساله حب دنیا (در رساله حب دنیا به مسائل بسیار مبتلا به و بسیاری از پرسش‌های رایج و شبهات پاسخ گفته شده)
درآمدی بر سیر و سلوک
مجموعه ۶ جلدی حقیقت بندگی دعا
مجموعه ۴ جلدی نقش اعمال از مرگ تا قیامت، (که به مباحث مرگ، برزخ، قیامت و بهشت و جهنم پرداخته است)
مجموعه ۶ جلدی ادب نبوی که شرح سفارشات پیامبر صلی الله علیه و آله به حضرت علی علیه السلام (به خصوص ۳ جلد مربوط به روش غیر مستقیم)
مجموعه ۵ جلدی ادب الهی (به خصوص جلدهای مربوط به بحث‌های تربیت فرزند و حیا)
مجموعه ۱۰ جلدی سلوک عاشورایی (به خصوص جلدهای مربوط به بحث‌های امر به معروف و نهی از منکر، تعاون و همیاری، غیرت دینی و حق و باطل)
مجموعه ۲۷ جلدی اخلاق ربانی (به خصوص مجلدات مربوط به آفات زبان نظیر غیبت، دروغ، عیب‌جویی و سخن‌چینی، تحقیر، همچنین مجلدات مربوط تأدیب قوای غضب و شهوت و وهم نظیر حب مدح و ستایش، حب جاه و شهرت، کبر و تواضع و حب مال)
_l723.jpg)
_7y2u.jpg)
