#معرفی_متنی_کتاب_طرح_کتابخوان_ویژه_خرداد_ماه_۱۴۰۳
🌺«سند انتخاب (روایتی از برگزیدن رهبری انقلاب اسلامی پس از امام خمینی (۱۳۶۲-۱۳۶۸)»
🌺پدیدآور: محسن سام
🌺ناشر: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
🌺تعداد صفحات: ۶۹۶
🌺سال ۱۳۶۴ نخستین اجلاسیه برای تعیین جانشین امام و رهبر آینده تشکیل شد، پیش از این اجلاسیه چه وقایعی رخ داده بود تا اکثریت مطلق اعضا بر قائم مقامی آقای منتظری اتفاق نظر داشتند؟ و حد فاصل انتخاب آقای منتظری در سال ۶۴ تا عزل ایشان در فروردین سال ۶۸ چه اتفاق‌هایی رخ داد که امام قاطعانه تصمیم به عزل او گرفتند؟ و بر خلاف نظر بسیاری و در عین تعجب ایشان صریح دستور دادند تا خبرگان او را از مقام قائم مقام رهبری عزل کنند؟
در نگاه امام رضوان الله علیه پس از عزل آقای منتظری، تصمیم درباره جانشین مقام رهبری نیازمند چند تدبیر مقدمّاتی بود. با عزل منتظری، امام رضوان الله علیه، خود نیز در جریان حل مسئله جانشین رهبری وارد عمل شد. اما تدابیر امام در حد فاصل عزل آقای منتظری تا شامگاه سیزدهم خرداد ۱۳۶۸، که برای همیشه به دیار باقی سفر کرد، چه بود؟ مسئولان کشور، در این فرآیند چه نقشی ایفا کردند و چه جایگاهی داشتند؟
🌺در این کتاب علاوه بر یافتن پاسخ‌های مستند و متقن به پرسش‌های فوق، با مسائل بسیار عبرت‌آموز دیگری نیز آشنا می‌شویم. مسائلی نظیر آشنایی با نظرات کسانی که امروز در چرخش ۱۸۰ درجه‌ای چیزی بر خلاف گفته‌های آن روزهای خود بیان می‌دارند. حامیانی که گذر زمان آن‌ها را مخالف رهبری کرد و بالعکس! کسانی که در افکار عمومی از ابتدا مطیع رهبری و انقلابی بودند اما با رجوع به اسناد معتبر و حتی اسنادی که خودشان منتشر ساختند، مشخص می‌شود که بارها و بارها با مواضع انقلابی و حتی بعضاً اسلامی امام رضوان الله علیه به بهانه مصلحت و... مخالفت کردند و بسیار نکات تأمّل برانگیز دیگر.
انسجام مطالب، ارائه یک دید کلی از فرآیند تحوّلات، متن بسیار روان، پانویس‌های بسیار عالمانه و دقیق و به‌جا و جامعیت کم‌نظیر، برخی ویژگی‌هایی است که این اثر را در موضوع خود منحصر به فرد ساخته‌است.
🌺در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
ابراهیم امینی: «در حدود ساعت ۹:۳۰ بود که خدمت امام مشرّف شدیم. در ابتدا آقای هاشمی سخن را آغاز کرد، با لحن ملتمسانه گفت: «ما همیشه به هنگام بروز مشکلات و معضلات خدمت شما شرف‌یاب می‌شدیم و در حل آن از جنابعالی کمک می‌گرفتیم. اکنون در رابطه با نامه‌ای که برای آقای منتظری نوشته‌اید و امکان دارد برای نظام مشکلاتی به وجود بیاورد، شرف‌یاب شده‌ایم. تقاضای ما این است که در پخش آن عجله نکنید، شاید در آینده راه حلی بهتری پیدا شود. در تشکیل مجلس خبرگان هم تعجیل نفرمایید، اجازه بدهید اطراف و جوانب کار را خوب بررسی کنیم و خدمت شما عرضه بداریم. آن‌گاه هر چه بفرماید عمل می‌کنیم.»
بعد از آن آقای خامنه‌ای، سپس آقای مشکینی درباره همین مطالب سخنانی را عرضه داشتند. امام که آثار اندوه برچهره ربّانی‌اش آشکار بود فرمود: «من در اطراف و جوانب این کار خوب فکر کرده‌ام و تصمیم گرفته‌ام. دیگر حرف ندارد. من از اول با انتخاب ایشان مخالف بودم؛ ولی نخواستم در کار خبرگان دخالت کنم. من گفته بودم نامه را در اخبار بخوانند ولی در این باره کوتاهی شد. اگر اصرار کنید می‌گویم، همین حالا بخوانند. من گفته‌ام عکس او را از ادارات پایین بیاورند. تشکیل مجلس خبرگان هم ضرورتی ندارد، من خودم او را خلع می‌کنم. چون اگر خبرگان او را عزل کنند، معنایش این است که انتخاب سابق آن‌ها کار درستی بوده، در صورتی که من از اول مخالف این کار بوده‌ام.» آن‌گاه به آقایان خامنه‌ای و هاشمی فرمود: «شما هم لازم نیست نامه را برای ایشان به قم ببرید، آن را به وسیله شخص دیگری می‌فرستم. شما هم دیگر برای دیدار ایشان به قم رفت و آمد نکنید.» در همین جلسه آقای هاشمی از امام درخواست کرد: «لحن نامه طوری باشد که به جنبه حوزوی آقای منتظری لطمه‌ای وارد نشود.» امام در جواب، سخنانِ تندی فرمود که باتوجّه به برخی مصالح و ملاحظات از ذکر آن‌ها معذورم. بدین صورت جلسه با یأس و نگرانی پایان یافت.» (ص ۷۵و۷۶)
