#آموزش_عمومی
🌹آیا ممکن است خود کودک باعث اضطراب خویش بشود ؟
🔶 گاهی دیگران (اولیای خانه، مدرسه، رسانه ها و...) سبب اضطراب کودک میشوند و گاهی عامل اضطراب، خود کودک است.
🔶 بی برنامگی: در روز جمعه یا یک روز تعطیل، کودک از صبح بازی کرده؛ تلویزیون دیده و به دیگر فعالیتهای جنبی پرداخته و اکنون که روز به پایان رسیده است، تکالیف مدرسه مانده؛ برای امتحان روز بعد مطالعه نکرده؛
🌱به نظافت شخصی (استحمام، ناخن گرفتن، کوتاه کردن مو و...) نرسیده و وظایفی را که در منزل به عهده دارد (خرید نان، سبزی و...) انجام نداده است؛ بدین سبب دچار اضطراب میشود؛ زیرا باید در خانه و مدرسه پاسخگو باشد.
🔶 برای پیشگیری از چنین حالتی، والدین باید در فرصتهای مناسب، با بیانی نرم و حساب شده، برنامه های او را به وی گوشزد کنند و اگر کودک با این موقعیت مواجه شد، در انجام کارهای عقب مانده به او کمک کنند تا این اضطراب از بین برود.
🌱پیشنهاد میشود با کمک خود کودک، تمام کارهایی را که باید انجام شود، براساس اولویت فهرست کنید و کارهایی را که اگر آن روز انجام نشوند، اشکال چندانی ایجاد نمیکنند، در پایان فهرست قرار دهید و از فرزند خود بخواهید، از ساده ترین کارها آغاز کند. طبیعی است که با انجام یک کار، روحیه میگیرد؛ سردرگمی اش کمتر میشود و با انجام هر کار، از اضطراب او کاسته خواهد شد.
🔶مسؤولیت پذیری: گاهی کودک با پذیرفتن مسؤولیت، زمینه ی اضطراب خود را فراهم میسازد. نگرانی او بدین جهت است که نمیداند موفق خواهد شد یا نه. در چنین حالتی، اولیای خانه و مدرسه میتوانند با برخورد سنجیده، در تخفیف اضطراب او مؤثر باشند؛ بدین گونه که برایش تبیین کنند مسؤولیتش تمرینی است و انتظار توفیق کامل او را ندارند.
✅ والدین میتوانند با نقل خاطره های دوران کودکی خود و عدم کامیابی در مسؤولیتها یا توفیق تدریجی آنان، در کاهش اضطراب کودک مؤثر باشند. گفتن جمله هایی از قبیل این که «مطمئن هستم در کارت موفق خواهی شد»، اضطراب آور است .
─┅═ঊঈ🌷ঊঈ═┅
🌹🌀🌹🌀🌹🌀
