#آموزش_عمومی
احادیث و روایاتی درباره کتاب و کتابخوانی
۱_ علی(ع): الکُتُبُ بَساتینُ العُلَماء (غُررالحکم) کتابها بوستان‌های دانشمندانند.
۲_علی(ع): نِعمَ المُحَدِّثُ الکِتابُ (غررالحکم) کتاب، خوب سخنگویی است.
۳_علی(ع): الکتاب أَحَدُ المُحَدِّثَین (غررالحکم) کتاب یکی از دو سخنگوهاست.
۴_امام صادق(ع) خطاب به مفضل بن عُمر: أُکتُب و بُثَّ عِلمَکَ فی إِخوانک، فَإِن مِتَّ فَاورِث کتُبَکَ بَنیک، فَإنَّه یأتی علی الناس زمان هَرج لایَأنِسونَ فیه إلّا بِکُتُبِهِم.(کافی) بنویس و علم خود را میان برادرانت منتشر ساز، پس هرگاه از دنیا رفتی کتاب‌هایت را برای فرزندانت به ارث بگذار، زیرا زمانی خواهد آمد که مردم جزء با کتاب هایشان همدم و همنشین نشوند.
۵_پیامبر(ص): قَیِّدوا العِلمَ بِالکِتابِ(بحارالانوار) علم را با نوشتن به بند کشید.
۶_پیامبر(ص): أُکتبوا العِلمَ قَبلَ ذهاب العلماء و إِنما ذهاب العلم بِمَوتِ العلماء (کنزالعمال) علم را پیش از درگذشت دانشمندان بنگارید. چرا که با مرگ ایشان دانش نیز می‌رود.
۷_امام صادق(ع): أُکتبوا فَإِنَّکُم لاتَحفَظون إلّا بِالکِتاب(کافی) بنویسید، زیرا جز با نوشتن حفظ نخواهید کرد.
۸_پیامبر(ص): المؤمن اذا مات و تَرَکَ وَرَقَة عَلیها عِلم تکونُ تِلک الورقةُ یوم القیامة سِتراً فیما بَینَه و بین النار و أعطاه الله بتارک و تعالی بکُلّ حَرف مَکتوب علیها مَدینَة أوسَعَ مِنَ الدُنیا سَبعَ مرّات(امالی صدوق) هرگاه مومن از دنیا رود و یک برگ‌نوشته علمی از خود بجای گذارد روز قیامت آن برگ میان او و آتش پرده‌ای شود و خداوند تبارک و تعالی در قبال هر حرف که روی آن نوشته شده، شهری هفت برابر وسیع‌تر از دنیا به او خواهد بخشید.
