#مناسبتی
همه ساله در هفته دولت روز ۴ شهریور به روز کارمند اختصاص می یابد و هدف از نامگذاری آن تجلیل از کارگزاران دولت جمهوری اسلامی و ارج نهادن به خدمت آنان است. کارمندانی که مجریان دولت در دستگاه‌های مختلف اجرایی هستند. در تقویم رسمی ایران، روز چهارم شهریور به عنوان روز کارمند نام گذاری شده است و هدف از نامگذاری آن تجلیل از کارگزاران دولت جمهوری اسلامی و ارج نهادن به خدمت آنان است در این روز با تبیین ملاک های انتخاب، کارمندان نمونه به عنوان نمایندگان خیل عظیم کارکنان نظام در اقصی نقاط کشور، انتخاب و مورد تشویق و تقدیر قرار می گیرند.
کارمند کسی است که به ازای انجام کار فکری در دستگاهی اداری، حقوق دریافت می کند در واقع کارمندان به دو بخش کارمندان دولتی و کارمندان خصوصی تقسیم می شوند. ویژگی های خاص کارمندان، کارمندان بخش خصوصی را از کارمندان بخش دولتی و این دو قشر را از طبقه کارگر جدا می‌کند. وضعیت مادی کارمندان و منزلت اجتماعی آنان با تحولات اقتصادی و اجتماعی نوسان دارد.
تاریخچه پیداش شغل کارمندی
منشاء پیدایش کارمندان دولتی را باید در دربارها جستجو کرد که پادشاهان افراد خاصی را که دارای مهارت‌های لازم بودند بطور درازمدت -در قالب مزد زمانی- استخدام کردند، و آنان را به نظام ارزشی خود وفادار ساختند. با جایگزینی حکومت‌های جمهوری به جای پادشاهی، این کارمندان باید علاوه بر داشتن مهارت‌های لازم، وفاداری خود را به نظام حکومتی نیز آشکار می‌ساختند.
اما در خصوص کارمندان خصوصی، پس از انقلاب صنعتی بنگاه‌های تولیدی به افرادی که به شکل پیوسته در خدمتشان باشد نیازمند شدند و چنین کسانی را استخدام کردند. رفته‌رفته با تقویت این نیاز، ملاک‌ها و معیارهای پذیرش سخت‌تر می‌شد. تا اینکه موسسات آموزشی به مرکزی برای آموزش دانش‌های لازم به منظور ورود به مشاغل تبدیل شدند تا جایی که بیش‌تر افرادی که در پی شغل کارمندی بودند به این موسسات رجوع می‌کردند و پس از تحصیل و بدست آوردن مدارک لازم، برای استخدام مراجعه می‌کردند.
با گسترش جامعه صنعتی شمار کارمندان نسبت به کارگران به سرعت افزایش یافت، تا جایی که کارمندان به اهمیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی قابل توجهی رسیدند و علاوه بر دریافت حقوق مناسب، به پست‌های اجرایی متناسب رسیدند.
