#آموزش_عمومی
#معرفی_نویسنده
* سید محمدحسین قاضی طباطبایی؛ معروف به "علامه طباطبایی" مفسر، حکیم، عارف، فیلسوف و نویسنده قرن چهارده هجری.
علامه طباطبایی، پس از اتمام اولین مراحل علمی در تبریز، راهی نجف شد و ۱۱ سال در حوزه علمیه نجف، فقه و اصول را نزد آیات عظام: نایینی، کمپانی و سید ابوالحسن اصفهانی، فلسفه را نزد سید حسین بادکوبه‌ای، ریاضیات را نزد سید ابوالقاسم خوانساری، و اخلاق و عرفان را از سید علی قاضی طباطبایی آموخت.
ایشان، در حوزه علمیه قم به جای اشتغال به فقه و اصول، درس تفسیر قرآن و فلسفه برقرار کرد. این کار او موجب رونق دانش تفسیر در حوزه قم شد. روش تفسیری او تفسیر قرآن به قرآن بود. نشست‌های علمی علامه، با "هانری کربن" فیلسوف و شیعه‌شناس فرانسوی و برخی از اهالی فلسفه، به مدت ۲۰ سال، زمینه‌ساز معرفی تشیع به اروپاییان شد.
برخی از آثار ماندگار ایشان عبارتند از: "تفسیر المیزان" ، "شیعه در اسلام" ، "بدایةالحکمة" ، "نهایةالحکمة" ، "اصول فلسفه و روش رئالیسم" ، "رسالةالولایة" ، "تعلیقه بر بحارالانوار" ، "حاشیه بر اسفار". مزار این حکیم متألّه، در حرم کریمه‌ی اهل‌بیت، حضرت معصومه(س) در قم قرار دارد. خداوند این فیلسوف شرق را با اولیاء الهی محشور بگرداند.
