مختصری_از_زندگینامه_امام_محمد_باقر
امام محمد باقر (ع) در روز سوم ماه صفر سال ۵۷ هجری یا به روایتی دیگر در سال ۵۶ هجری در مدینه به دنیا آمد.
آن حضرت را بدین لقب می خواندند زیرا علوم را می شکافت و باز می کرد در لسان العرب ذکر شده است:((آن حضرت را باقر می خواندند چرا که علم را می شکافت و به اصل آن پی می برد و فروع علم را از آن استنباط می کرد و دامنه علوم را می شکافت و وسعت می داد))
ابن حجر در صواعق می نویسد: ((او را باقر می خواندند و این کلمه از (بقر الارض)) اخذ شده است، یعنی آنکه زمین را می شکافد و مکنونات آن را آشکار می کند، زیرا او نیز گنجینه های نهانی معارف و حقایق احکام و حکمت ها و لطایف را که جز از دید کوته نظران و ناپاکان پنهان نبود آشکار می کرد))
او فرزند امام سجاد(ع) و نوه امام حسین(ع) است، مشهورترین لقب او همان باقر است به معنی شکافنده.
علم آن حضرت به گونه ای بود که پیامبر اکرم(ص) سالها پیش از ولادت ایشان در توصیف وی، خطاب به جابر بن عبدالله انصاری این چنین می گوید: ((تو مردی از خاندان مرا درک خواهی کرد که نامش نام من، رفتار و کردارش رفتار و کردار من است و دانش را تا ژرفایش می شکافد))
