روزى جمعى از شیعیان براى تشرف به محضر امام موسى بن جعفر علیه السلام و ارائه پرسش هاى خود وارد مدینه شدند. وقتى به منزل آن حضرت رسیدند، با خبر شدند که آن بزرگوار در شهر نیست و تا زمان خروج آنها نیز بازنخواهد گشت. به ناچار پرسش هاى خود را نوشتند و به افراد خانواده امام کاظم علیه السلام سپردند تا در سفر بعد پاسخ آن سؤالات را بگیرند. آنها پس از سپردن آن نامه مدتى در مدینه ماندند. وقتى براى خداحافظى به خانه امام کاظم علیه السلام آمدند، پاسخ پرسش هاى آنها که در نامه اى نوشته شده بود به آنها داده شد. نکتهاى که مایه تعجب آنها شد این بود که دریافتند پاسخ سؤالات را حضرت معصومه علیها السلام -با اینکه در آن عصر حدود شش سال بیشتر نداشت- نوشته و آماده نموده است. هنگام مراجعت و در بین راه، با امام کاظم علیه السلام که از سفر باز مى گشت، ملاقات نمودند و ماجرا را به اطلاع آن حضرت رساندند. امام علیه السلام نوشته را از آنها طلبید و مطالعه کرد و پاسخ هاى حضرت معصومه علیها السلام را درست یافت، آنگاه به نشان تمجید از حضرت معصومه علیها السلام و تصدیق او سه بار فرمود: «فداها ابوها» پدرش به فدایش باد.
