در این کتاب ، شرح گونه ای بر دعاهای سی روز ماه مبارک رمضان نوشته شده است. سبک قلم ادبی، عرفانی و کمی صمیمی است . برای قشرهای جوان جالب و گیرا است . مقدمه کوتاهی هم درباره نیایش دارد. قسمتی از مقدمه کتاب سینای نیاز کاروانی از نور، روان است؛ به سرعت برق می گذرد؛ به تابندگی خورشید؛ به سرشاری چشمه ساران؛ به برکت رمضان… و فقط یک «لحظه» بیداری، کار عمری را می سازد و یک «آن» توجه، برکت های سالیان را به همراه دارد. آن چه لازم است، «توجه» است و هشیاری! در بخشی از شرح دعای روز اول ماه مبارک رمضان در کتاب «سینای نیاز» آمده است: «چه بسیارند روزه‌دارانى که از روزه، جز «گرسنگى و عطش»، دستاوردى ندارند... این سخن پیشوایان دین است. پس، ممکن است که روزه هم، پوک و بى‌مغز باشد، ممکن است روزه‌دار هم، به «ثواب» نرسد، ممکن است که روزه انسان، آنچه که «باید باشد» نباشد، ممکن است روزه‌اى بگیریم که پذیرفته درگاه حق نباشد، پس... از همین روز اول، حتى پیش از رسیدن ماه مبارک، تکلیفمان را روشن کنیم، روزه‌اى بگیریم که «مقبول» باشد، درست باشد، کامل باشد، «خداپسند» باشد. روزه‌اى که ما را از گناه و شهوت و خودخواهى باز داد، روزه‌اى که از آن، فقط رنج و درد تشنگى، عایدمان نشود، روزه‌اى که همراه عطش و گرسنگى، چشم و گوشمان از گناه، دست و پایمان از معصیت، نیّت و اراده‌مان از آلودگى و شرّ و بدى و قلبمان از بدخواهى و حسد و کینه مصون باشد، زبانمان، به گفتن ناروا نچرخد، چشممان، به گناه و حرام ننگرد، قدرتمان، در راه باطل، به کار گرفته نشود.
